Ανταλλαγή στην Αίγυπτο!
Τον προηγούμενο Αύγουστο συμμετείχα στις ανταλλαγές της HelMSIC. Πήγα Αίγυπτο! Και ήταν ο ομορφότερος, πιο ευτυχισμένος, γεμάτος, καλύτερος μήνας της ζωής μου!
Από την 1η Αυγούστου μέχτι την 31η, κάθε μέρα είχε και κάτι διαφορετικό, κάθε μέρα ζούσαμε τη ζωή στο έπακρο, ρουφούσαμε το μεδούλι της ζωής... Πραγματικά. Κάθε στιγμή ήταν απόλυτη ευτυχία, κάθε στιγμή ήταν μοναδική και ήμασταν σίγουροι πως δεν μπορούσε να γίνει καλύτερα, αλλά ερχόταν η επόμενη μέρα και μας διέψευδε, αφού ήταν ακόμα καλύτερη!
Αρχικά, μέναμε σε ένα hostel στην Αλεξάνδρεια. Οι Αιγύπτιοι είναι πολύ φιλόξενοι, πρόθυμοι και ζεστοί. Στο αεροδρόμιο, ενώ περίμενα το Contact Person μου, ήρθαν τουλάχιστον 5 μελαμψές οικογένειες και με ρώτησαν, στα ελληνικά κάποιες (!), αν ήθελα βοήθεια και μου πρόσφεραν το κινητό τους να πάρω τηλέφωνο... Το ελληνικό στοιχείο είναι πολύ έντονο στην Αλεξάνδρεια. Όλοι οι Αιγύπτιοι ξέρουν να μιλάνε λίγο ή πολύ ελληνικά και υπάρχουν πολλές πινακίδες στα ελληνικά. Ταβέρνες, καφέ...Στο δρόμο σου χαμογελάνε, σε χαιρετάνε και σε καλωσορίζουν...
Απ' το κρεβάτι μου έβλεπα το λιμάνι της Αλεξάνδρειας να απλώνεται στα πόδια μου. Και το ωράριο τους είναι διαφορετικό εκεί. Τα πάντα ανοίγουν 11-12 το πρωί και κλείνουν μετά τις 3 το πρωί... Δοκιμάσαμε και ναργιλέ και αιγυπτιακό τσάι και επισκεφθήκαμε και τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η οποία απλά σου έκοβε την ανάσα. 'Ηταν τόσο σύγχρονη, με το μεγαλύτερο αναγνωστήριο, τους περισσότερους υπολογιστές για το κοινό, τα περισσότερα βιβλία, τόσο άψογα σχεδιασμένη και εξοπλισμένη. Ένα κτίριο με φοβερή αρχιτεκτονική (ξεχωρίζει από μακριά) και ακόμα πιο εντυπωσιακό εσωτερικό...
Το νοσοκομείο ήταν επίσης απίστευτη εμπειρία. Είχα μόλις τελειώσει το πρώτο έτος, επομένως η δυνατότητα να εξετάσω ασθενείς και να παρακολουθήσω χειρουργεία δίπλα ακριβώς στο χειρουργό, να "κλείσω" ασθενείς... Ήταν πέρα από τα πιο τρελά μου όνειρα. Αισθάνθηκα πραγματικά γιατρός και οι άλλοι γιατροί ήταν τόσο πρόθυμοι να διδάξουν, να εξηγήσουν, να σου δείξουν... Κορυφή, απλά κορυφή. Γύρισα πίσω ΤΟΣΟ πορωμένη να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα και την επιστήμη μου...
Και φυσικά, το καλύτερο κομμάτι ήταν τα ταξίδια. Πρώτα πήγαμε στη Βόρεια Ακτή, όπου μας είχαν οργανώσει ένα πάρτυ καλωσορίσματος, που κράτησε 3 μέρες, σε μια βίλα δίπλα στη θάλασσα, με την πιο ψιλή, κάτασπρη σαν αλεύρι άμμο, σε μια παραλία με το πιο τιρκουάζ χρώμα, τα πιο μεγάλα κύματα που έχω δει στη ζωή μου. Απλά εκπληκτικό, αλλά μηδαμινό σε σχέση με αυτά που ακολούθησαν.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε μια πόλη-όαση μες τη μέση της ερήμου. Κάναμε και σαφάρι στην έρημο, με τα τζιπάκια που ανεβοκατέβαιναν απότομα τους ψηλούς αμμόλοφους, κάναμε sand surfing, κολυμπήσαμε σε μια λίμνη μες τη μέση της ερήμου, βουτήξαμε σε θερμές πηγές και τέλος κοιμηθήκαμε σε μια κατασκήνωση βεδουίνων... Φάγαμε μαζί τους γύρω από τη φωτιά και κοιμηθήκαμε κάτω από τ' αστέρια. Ο ουρανός της ερήμου είναι το κάτι άλλο! Δεν έχω ξαναδεί τόσο πυκνά αστέρια. Είδαμε γαλαξίες, το milky way, ήταν μοναδικό θέαμα. Τόσο φωτεινός ουρανός! Ουάου!
Επισκεφθήκαμε και το Κάιρο για 2 ημέρες, πήγαμε στις πυραμίδες της Γκίζας, ανεβήκαμε σε καμήλες, παζαρέψαμε στην αγορά του Αλ Χαλίλι, περιηγηθήκαμε στο αιγυπτιακό μουσείο, είδαμε πραγματικές μούμιες και σαρκοφάγους, κάναμε βόλτες με φαλάφελα (βαρκούλες) στο Νείλο...
Αλλά το καλύτερο ήταν μετά. Όπου κάναμε 5 μέρες κροαζιέρα στο Νείλο, με κρουαζιερόπλοιο 5 αστέρων, με πισίνα στο κατάστρωμα και 3 πολυτελή γεύματα - γραστρονομικές απολαύσεις- τη μέρα... Στο πλοίο κάναμε και πάρτυ με κελεμπίες!
Επισκφθήκαμε Luxor και Aswan, την κοιλάδα των βασιλέων (όπου μπήκαμε στους τάφους των βασιλιάδων), αρχαίους αιγυπτιακούς ναούς και μνημεία, που προκαλούσαν κάτι παραπάνω από δέος και θαυμασμό.
Επίσης κάναμε snorkeling σε κοραλλιογενείς υφάλους, ήταν σα να είμαστε σε ντοκιμαντέρ. Πολύχρωμα και επικίνδυνα ψαράκια κάθε σχήματος και μεγέθους, σαλάχια και ο φόβος των καρχαριών που έκοβαν βόλτες μερικά μέτρα στο βαθύ μπλε πιο πέρα. Και την επόμενη μέρα, οδηγήσαμε "γουρούνες", αυτά τα μηχανάκια με τις τέσσεις ρόδες, στην έρημο...Καλά, και αυτό "φυσούσε"...
Τέλος, ανεβήκαμε στο Σινά (2 ώρες σκαρφάλωμα) για να δούμε την ανατολή του ηλίου. Άξιζε φυσικά που μας βγήκε η γλώσσα και τα πόδια στις 3 η ώρα το πρωί, επειδή το τοπίο ήταν παραδεισένιο, σα να ανήκε σε κάποιον άλλο κόσμο, σύννεφα, βουνοκορφές, οροπέδια, όλα γίνονταν ένα και όταν είδαμε τον ήλιο ήταν σα να τον βλέπαμε για πρώτη φορά. Τρέμαμε από συγκίνηση για την ομορφιά που μας τύλιγε. Πραγματικά, λέγαμε "ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ. Τώρα ζούμε πραγματικά. Τώρα βρήκαμε το νόημα της."
Χωρίς αμφιβολία, έχω παραλείψει πάρα πολλά πράγματα, αλλά το ηθικό δίδαγμα είναι ένα: το ταξίδι αυτό ήταν εμπειρία ζωής, γνώρισα άτομα εξαιρετικής ποιότητας, καλλιέργειας και επιπέδου, με άλλαξε ως άνθρωπο προς το καλύτερο, εμπλούτισε τον κατάλογο των εμπειριών μου και γι' αυτό το λόγο ευχαριστώ τα πιο εξυπηρετικά contact person του πλανήτη, αυτά της Αλεξάνδρειας, που τα είχαν οργανώσει όλα και έκαναν αυτό το μήνα αξέχαστο και ονειρεμένο, αλλά και τη HelMSIC που μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Χωρίς καμία αμφιβολία, προτείνω σε κάθε φοιτήτρια και φοιτητή Ιατρικής να το επιχειρήσει χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν δεν πάτε, δεν πρόκειται να ξέρετε πόσο όμορφο είναι, ό,τι και να σας πούμε, δεν είναι αρκετό για να το περιγράψει.
Γεωργία, 2008
Φοιτήτρια Ιατρικής Αθηνών
